Le personnage central féminin attir

Le personnage central féminin attire tous les regards. La Liberté emprunte autant à la statuaire antique – drapé, pieds nus, poitrine offerte – qu'aux représentations de la femme du peuple à la lourde musculature et à la peau hâlée10. Elle emprunte de même aux allégories sereines et hiératiques de la Liberté et de la République qui voient le jour après 1789, comme celles d'Antoine-Jean Gros ou de Nanine Vallain. Elle est ici tant une idée qu'une personne réelle, à mi-chemin entre le tangible et l'idée. C'est cette superposition de références et cette incertitude qui marque Heinrich Heine qui donne un long commentaire littéraire de l’œuvre : « une douleur impudente se lit dans ses traits, au total bizarre mélange de Phyrné, de poissarde et de déesse de la liberté 11». Curieusement, cette figure allégorique se mêle aux hommes et participe directement aux combats. Elle rassemble le peuple, les faubourgs et la bourgeoisie déclassée dans un même lyrisme révolutionnaire, portée par la construction pyramidale.

Pilier et piédestal, le peuple, dont la misère est sublimée par l'action héroïque, y est représenté comme un élément actif de la révolution. Cette lecture des événements de 1830 a, d'ailleurs, indisposé le premier public bourgeois, qui reprocha à la Liberté et aux protagonistes leur « saleté »12.

Delacroix joue sur un registre patriotique en restreignant volontairement sa palette de couleur et disséminant dans le tableau par un « motif conducteur » (leitmotiv) les trois couleurs du drapeau national. Il produit un effet d'identification : le public se sent appelé, sent qu'il fait partie du peuple – même si ce dernier est dépeint sous des traits ambigus. Delacroix compose la scène à l'encontre des principes de la peinture de guerre auxquels les scènes de combats des révolutions de 1830 et 1848 se sont conformés13. Les insurgés font face au spectateur, le dominent et marchent sur lui. Au milieu à droite de la toile, on peut voir les tours de la cathédrale de Notre-Dame, donc la scène se passe à Paris. Au reste, les adversaires ne sont que peu visibles, perdus dans les fumées de l'arrière-plan. Enfin, les assaillants forment une troupe disparate, dont chaque membre semble emprunter plusieurs directions.

Résultats (Thaï) 1:

eyecatcher อักษรกลางหญิง เสรีภาพมากในงานประติมากรรมคลาสสิก - พาดเปลือยเท้าหน้าอกเสนอ - เป็นตัวแทนของผู้หญิงคนนั้นจากคนที่อยู่ในกล้ามเนื้อหนักและhâlée10ผิว มันยืมอุปมาอุปมัยอันเงียบสงบและ hieratic เดียวกันของเสรีภาพและสาธารณรัฐจะเกิดหลังจากที่ 1789,เช่น Antoine-Jean ขายส่งหรือ NANINE vallain ที่นี่มันเป็นความคิดที่ดีกว่าคนจริง, กึ่งกลางระหว่างความคิดที่จับต้องได้และ มันเป็นศิลปะของการอ้างอิงและความไม่แน่นอนที่เครื่องหมาย Heine เฮ็นซึ่งจะช่วยให้ความเห็นในวรรณกรรมของงานนี้ "ความเจ็บปวดเคารพในใบหน้าของเขามีส่วนผสมที่แปลกรวม Phyrne อ่านFishwife และเทพีแห่งเสรีภาพ 11. " อยากรู้อยากเห็นรูปนี้ mingles เปรียบเทียบกับคนมีส่วนเกี่ยวข้องโดยตรงในการต่อสู้ มันเป็นการรวมตัวกันคนที่ชานเมืองและปลดประจำการในลักษณะของเพลงปฏิวัติเดียวกันการสนับสนุนจากชนชั้นกลางอาคารเสี้ยม.
เสาและแท่นคนที่มีความทุกข์ยากจะเพิ่มขึ้นโดยการกระทำที่กล้าหาญ,จะแสดงเป็นสินทรัพย์ของการปฏิวัติ อ่านของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจาก 1830 นี้ยิ่งสาธารณะแห่งแรกของชนชั้นกลางไม่พอใจที่กล่าวหาว่าเสรีภาพและ 'สกปรก' ตัวละครเอกของพวกเขา 12.

Delacroix เล่นลงทะเบียนสมัครใจรักชาติ จำกัด จานสีและการแพร่กระจายในตารางโดย "รูปแบบตัวนำ" (คำขวัญ) สามสีของธงประจำชาติ มันส่งผลดีของประชาชน: ประชาชนรู้สึกที่เรียกว่ารู้สึกเป็นส่วนหนึ่งของคน - แม้ว่าจะเป็นภาพที่มีลักษณะคลุมเครือDelacroix ทำฉากกับหลักการของสีสงครามที่ฉากต่อสู้ของการปฏิวัติ 1830 และ 1848 เป็นconformés13 พวกก่อการร้ายต้องเผชิญกับมุมมองในการครองและเดินไปกับมัน ขวาตรงกลางของผืนผ้าใบที่คุณจะเห็นอาคารของวิหารของพระแม่มารีย์ดังนั้นฉากตั้งอยู่ในปารีส ส่วนที่เหลือ,ฝ่ายตรงข้ามที่มองเห็นเป็นเพียงเล็กน้อยหายไปในควันของพื้นหลัง ในที่สุดผู้บุกรุกเป็นนักแสดงที่แตกต่างกันสมาชิกแต่ละคนดูเหมือนว่าจะใช้หลายทิศทาง

Résultats (Thaï) 2:

อักขระกลางหญิงดึงดูด อิสระมิตรเป็นไป statuary โบราณ - ภาพยนตร์ เอาเท้า ที่พักอก - เป็นตัวแทนของผู้หญิงชาว musculature หนักผิว halee10 มันมิตรในสงบ และ hieratic allegories ความและสาธารณรัฐที่เกิดหลังจากค.ศ. 1789 เช่นที่ gros ฌองอองตวนและ Nanine Vallain นี่มันเป็นความคิดกว่าคนจริง ที่ halfway ระหว่างการมีตัวตนและความคิด ซ้อนนี้อ้างอิงและความไม่แน่นอนที่ทำเครื่องหมาย Heine ไฮน์ริชซึ่งให้ความเห็นยาววรรณกรรมของงาน: "ปวดยโสโอหังอ่านในคุณลักษณะ Phyrne แปลกประหลาดทั้งหมดผสมกัน poissarde และเจ้าของเป็นอิสระ 11 Curiously รูปนี้ allegorical mingles กับผู้ชาย และเป็นการเกี่ยวข้องโดยตรงในการรบ นำประชาชน ชานเมือง และ bourgeoisie คุณสมบัติในตัวเดียวกันปฏิวัติ lyricism โดยพีระมิดก่อสร้าง

เสาและเชิง คน ความทุกข์ยากที่เป็น sublimated โดยดำเนินงานกล้า, แสดงเป็นองค์ประกอบที่ปฏิวัติการใช้งาน อ่าน 1830 เหตุการณ์ในนี้มี นอก อารมณ์เสียแรกชนชั้นกลางสาธารณะ ซึ่ง reproached เสรีภาพและมีส่วนได้เสียของพวกเขา 'สกปรก' 12.

ไมเคิลเล่นทะเบียนรักชาติต่างการจำกัดของสี และลุงสามสีของธงชาติในตาราง โดยมี "ขวัญ" (leitmotiv) มันทำให้เกิดลักษณะพิเศษของรหัส: ประชาชนรู้สึกว่า รู้สึกว่า มันเป็นส่วนหนึ่งของคน-- แม้ว่าหลังมีเซ็กส์ภายใต้คุณลักษณะที่ชัดเจน ไมเคิลประกอบฉากกับหลักการของสงครามสีที่ฉากบู๊ของรอบ 1830 และปี 1848 แห่ง conformes13 พวกก่อการร้ายจะหันหน้าเข้าหาตัวแสดง ครองมัน และเดิน ตรงกลางด้านขวาของผืนผ้าใบ เราจะเห็นอาคารของดัม เพื่อตั้งฉากในปารีส ส่วนเหลือ การ ฝ่ายตรงข้ามได้เท่านั้นไม่เด่น หายไปในควันของพื้นหลัง สุดท้าย การโจมตีเป็นกลุ่มแตกต่างกัน ซึ่งสมาชิกแต่ละคนดูเหมือนว่าจะ ยืมหลายทิศทาง

Résultats (Thaï) 3:

สุภาพสตรี ผู้มีลักษณะในศูนย์กลางที่ดึงดูดสายตาทุก ขอยืมอิสระมากดังนั้นเพื่อการเดินเท้าเปล่างานประติมากรรมโบราณ - แต่งกายที่หน้าอกจัดให้บริการ - ให้การรับรองของหญิงของประชาชนเป็น musculature หนักและ hâlee 10 กับผิว มันขอยืม allegories เดียวกันอันเงียบสงบและ hieratiques ของ เสรีภาพ และสาธารณรัฐที่ดูวันที่ 1789เช่น antoine-jean ผู้ nanine vallain หรือการค้าส่ง. เธอจะอยู่ที่นี่เป็นความคิดที่บุคคลระดับกลาง - แบบเที่ยวเดียวระหว่างที่จับต้องได้และความคิด โรงแรมคือการผสมผสานแห่งนี้ในการอ้างอิงและความไม่แน่นอนนี้ซึ่งเป็นเครื่องหมาย Heinrich ที่สุดคือ Heinrich heine allee ซึ่งจะให้คำบรรยายทางด้านวรรณกรรมยาวนานของการทำงานที่"ความเจ็บปวดที่ทะลึ่งอ่านในลักษณะเฉพาะของพื้นที่ในแบบของการผสมผสานอันน่ามหัศจรรย์ใจเหล่านี้ทั้งหมดของ phyrneของเทพธิดาและ poissarde ของ เสรีภาพ 11 ". ด้วยความอยากรู้อยากเห็นรูปที่เป็นเชิงเปรียบเทียบนี้สักอย่างเกี่ยวกับกับคนนี้และเข้าร่วมโดยตรงในการต่อสู้ โรงแรมนำมาซึ่งคนที่เขตพื้นที่ชานเมืองและหญิงสาวชนชั้นกลางที่ deproclaimed ในขอบเขตการปฏิวัติ lyricism เดียวกันโดยการก่อสร้างที่บริเวณปิรามิด

แบบแนวตั้งและเสาคนที่มีความยากจนมีอายโดยการดำเนินการที่กล้าหาญY แสดงเป็นส่วนที่ใช้งานอยู่ของการปฏิวัติ โรงแรมแห่งนี้การอ่านของเหตุการณ์ของ 1830 มี,ในข้อเท็จจริงแล้วการพลิกคว่ำที่แรกของชนชั้นกลางสาธารณะ,ที่ท่านประณามเกรกอรี่เรื่อง เสรีภาพ และ ภูมิประเทศ ของพวกเขา"สิ่งสกปรก" 12 .

Delacroix เล่นบนรีจิสทรีที่รักชาติด้วยความสมัครใจในการจำกัดการสีสีและการเผยแพร่ในโต๊ะอาหารโดย"ดินที่คอนดักเตอร์"( leitmotif )ทั้งสามสีของธงชาติ โดยจะให้มีผลบังคับใช้ในการระบุเครื่องสาธารณะที่ให้ความรู้สึกเรียกว่าไม่รู้สึกว่ามันเป็นส่วนหนึ่งของประชาชนที่แม้หลังที่เป็น สมรภูมิ ตามคุณสมบัติไม่ชัดเจนที่Delacroix ประกอบไปด้วยฉากที่ต่อสู้กับหลักการของสีสงครามซึ่งฉากต่อสู้กับการปฏิวัติของ 1830 และ 1848 SE เป็น conformes 13 กลุ่มผู้ก่อเหตุที่หันหน้าเข้าหาผู้ดูที่ครอบงำและเดินเล่นไปบนเขา ในส่วนกลางที่ด้านขวาของผ้าใบที่คุณสามารถดูที่หอคอยแห่งโบสถ์ Notre - Dame ที่ดังนั้น ภาพ ที่มีเกิดขึ้นใน Paris ในส่วนที่เหลือคู่อริที่มีขนาดเล็กที่สามารถมองเห็นได้หายไปในหมอกควันในพื้นหลัง ในที่สุดผู้โจมตีที่เป็นคณะกลองจัญไรที่สมาชิกทุกท่านของซึ่งดูเหมือนว่าจะขอยืมหลายทิศทาง