George Sand est le pseudonyme d'Ama

George Sand est le pseudonyme d'Amantine Aurore Lucile Dupin, romancière et femme de lettres française, plus tard baronne Dudevant, née à Paris le 1er juillet 1804 et morte au domaine de George Sand de Nohant le 8 juin 1876.

Elle a écrit des romans, des nouvelles, des contes, des pièces de théâtre, une autobiographie, des critiques littéraires, des textes politiques.

Elle a fait scandale par sa vie amoureuse agitée, par sa tenue vestimentaire masculine, dont elle a lancé la mode, par son pseudonyme masculin, qu'elle adopte dès 1829, et dont elle lance aussi la mode : après elle, Marie d'Agoult signe ses écrits Daniel Stern (1841-1845), Delphine de Girardin prend le pseudonyme de Charles de Launay en 1843.

Malgré de nombreux détracteurs comme Charles Baudelaire ou Jules Barbey d'Aurevilly, George Sand était au centre de la vie intellectuelle de son époque, accueillant au domaine de Nohant ou à Palaiseau des personnalités aussi différentes que Franz Liszt, Frédéric Chopin, Marie d'Agoult, Honoré de Balzac5, Gustave Flaubert, Eugène Delacroix, et Victor Hugo, conseillant les uns, encourageant les autres.

Elle s'est aussi illustrée par un engagement politique actif à partir de 1848, inspirant Alexandre Ledru-Rollin, participant au lancement de trois journaux : La Cause du peuple, Le Bulletin de la République, l'Éclaireur, plaidant auprès de Napoléon III la cause de condamnés, notamment celle de Victor Hugo dont elle admirait l'œuvre et dont elle a tenté d'obtenir la grâce après avoir éclipsé Notre Dame de Paris avec Indiana, son premier roman.

Son œuvre est très abondante et la campagne du Berry lui sert souvent de cadre. Ses premiers romans, comme Indiana (1832), bousculent les conventions sociales et magnifient la révolte des femmes en exposant les sentiments de ses contemporaines, chose exceptionnelle à l'époque et qui divisa aussi bien l'opinion publique que l'élite littéraire. Puis George Sand ouvre ses romans à la question sociale en défendant les ouvriers et les pauvres (Le Compagnon du Tour de France) et en imaginant une société sans classe et sans conflit (Mauprat, 1837 - Le Meunier d'Angibault, 1845).

Elle se tourne ensuite vers le milieu paysan et écrit des romans champêtres idéalisés comme La Mare au diable (1846), La Petite Fadette (1849), François le Champi (1850), Les Maîtres sonneurs (1853).

George Sand a abordé d'autres genres comme l'autobiographie (Histoire de ma vie, 1855) et le roman historique avec Consuelo (1843) où elle brosse, à travers la figure d'une cantatrice italienne, le paysage artistique européen du XVIIIe siècle, ou encore Les Beaux Messieurs de Bois-Doré (1858) qui multiplie les péripéties amoureuses et aventureuses dans le contexte des oppositions religieuses sous le règne de Louis XIII.

Résultats (Thaï) 1:

จอร์จแซนด์เป็นนามแฝงของ Amantine รุ่งอรุณ lucile dupin นักประพันธ์และภรรยาของตัวอักษรภาษาฝรั่งเศสต่อมาท่านบารอน Dudevant เกิดในปารีสที่ 1 กรกฎาคม 1804 และเสียชีวิตในสนาม george nohant ทราย 8 มิถุนายน 1876.

เธอเขียน นวนิยายเรื่องสั้นเรื่องราวเล่นอัตชีวประวัติวิจารณ์วรรณกรรมตำราการเมือง.

มันจะทำให้เกิดเรื่องอื้อฉาวโดยชีวิตรักของเขากวนโดยเครื่องแต่งกายชายของเขาซึ่งเธอเปิดตัวแฟชั่นโดยนามแฝงชายของเธอที่เธอนำมาใช้ใน 1829 ซึ่งยังเปิดตัวแฟชั่น: หลังจากที่มันรี Agoult ศิลป ลงนามในงานเขียนของเขา daniel สเติร์น (1841-1845), Delphine ของ girardin ใช้นามแฝงของชาร์ลส์เนย์ใน 1843.

แม้จะมีผู้ว่ามากที่สุดเท่าที่ชาร์ลส์โบดแลร์หรือจูลส์ Barbey ของ aurevilly, george ทรายเป็นศูนย์กลางของชีวิตทางปัญญาของเวลาของเขาต้อนรับ nohant สนามปาเลโซหรือเป็นบุคลิกที่แตกต่างกัน franz ลิซท์, เฟรเดริกโชแปงมารี Agoult ศิลป , balzac5 เกียรติกุสตาฟฟลอว์, Eugene Delacroix และ Victor Hugo, การให้คำแนะนำพวกเขา. ให้กำลังใจคนอื่น ๆ

มันจะแสดงด้วยนโยบายที่ใช้งานจาก 1848 มุ่งมั่นเป็นแรงบันดาลใจเล็ก Ledru-ร็มีส่วนร่วมในการเปิดตัวของสามหนังสือพิมพ์: สาเหตุของผู้คนจดหมายข่าวของสาธารณรัฐ, ลูกเสือ, ขอร้องโปเลียนที่สามสาเหตุตัดสินจำคุกรวมทั้ง Victor Hugo เธอชื่นชมการทำงานและเธอพยายามที่จะได้รับผ่านหลังจาก eclipsing เดมปารีสด้วย indiana, นวนิยายเรื่องแรกของเขา.

ผลงานของเขาที่อุดมสมบูรณ์มากและผลไม้เล็ก ๆ ในชนบทมักจะถูกนำมาใช้ กรอบ นวนิยายแรกของเขาเช่น indiana (1832)scrambling การประชุมทางสังคมและขยายการประท้วงของผู้หญิงโดยการเปิดเผยความรู้สึกของความร่วมสมัยสิ่งที่พิเศษของเขาในเวลาและยังมีการแบ่งความคิดเห็นของประชาชนที่ยอดวรรณกรรมgeorge ทรายแล้วเปิดนวนิยายประเด็นทางสังคมของเขาปกป้องคนงานและคนยากจน (เพื่อนของตูร์เดอฟรองซ์) และจินตนาการสังคมเจ้าขุนมูลนายไม่มีความขัดแย้ง (Mauprat 1837 - เครื่องดูด Angibault 1845)
.
จากนั้นเธอก็หันไปสภาพแวดล้อมชาวนาและเขียนนวนิยายที่เงียบสงบเป็นธรรมชาติ La Mare Au Diable (1846), fadette ขนาดเล็ก (1849)Françoisคนจรจัด (1850) วงจรอุบาทว์โท (1853).

george ทรายที่ประเภทอื่น ๆ เช่นอัตชีวประวัติ (เรื่องราวของชีวิตของฉัน 1855) และนวนิยายประวัติศาสตร์ด้วย consuelo (1843) ที่เธอแปรง, ผ่านร่างของนักร้องโอเปร่าอิตาลี, ภูมิทัศน์ทางศิลปะของยุโรปในศตวรรษที่สิบแปดหรือสุภาพบุรุษที่ดีของไม้ลงรักปิดทอง (1858) ซึ่งคูณโรแมนติกและการผจญภัยตอนในบริบทของความขัดแย้งทางศาสนาในช่วงรัชสมัยของพระเจ้าหลุยส์ที่สิบสาม

Résultats (Thaï) 2:

จอร์จทรายเป็นนามแฝงของ Amantine Aurore Lucile Dupin ภรรยาของฝรั่งเศสและคนเขียน อักษร Dudevant แบรอนิหลัง เกิดในปารีส 1 ค.ศ. 1804 และตายในทรายจอร์จใน Nohant 8 มิถุนายน 1876

เธอเขียนนิยาย ข่าว เรื่อง ราว เล่น การอัตชีวประวัติ วิจารณ์วรรณคดี ข้อความทางการเมือง

มันได้สร้างสแกนดัลเป็นชีวิตรักของเธอสะเทือน โดยชุดผู้ชายของเธอ ซึ่งเธอได้เปิดตัวแฟชั่น โดยนามแฝงของผู้ชายที่เธอนำต้นที่ 1829 และมันยังเปิดตัวแฟชั่น: หลังจากเธอ Marie D'agoult เซ็นชื่อแดเนียลสเติร์น (1841-1845) งานเขียนของเขา Delphine เด Girardin ใช้นามแฝงของชาร์ลส์เดอนวย 1843.

แม้ มีนักวิจารณ์หลายเช่นชาร์ลส์บอเดแลร์และชูลส์ Barbey d'Aurevilly จอร์จทรายถูกศูนย์ทรัพย์สินทางปัญญาเวลา ชีวิตกับฟิลด์ของ Nohant หรือ Palaiseau โดยบุคคลที่มีความหลากหลายลิสท์อ พาร์ต Franz โชแป ง Frédéric, Marie D'agoult, Honoré de Balzac5, Gustave Flaubert ไมเคิล Eugène และ วิก ต้อนรับปรึกษาแต่ละ ส่งเสริมให้ผู้อื่น

มันถูกแสดง โดยใช้งานจากความมุ่งมั่นทางการเมืองของปี 1848 แห่ง แรงบันดาลใจจากภัณฑ์อเล็กซานเดอร์ Ledru-Rollin มีส่วนร่วมในการเปิดตัวของหนังสือพิมพ์ 3: สาเหตุของคน ข่าวของสาธารณรัฐ ลูกเสือ ขอกับนโปเลียน III ของ convicted คน รวมทั้งชื่นว่า ของวิกตอร์ เธอชมการทำงานและวิธีนั้นได้พยายามขอรับพระคุณหลัง overshadowed ดามเดอปารีสกับ Indiana เขาแรกนวนิยาย

งานของเขาเป็นมาก และแคมเบอร์รี่มักจะทำหน้าที่เป็นกรอบการ นวนิยายของเขาครั้งแรก เป็นอินดีแอนา (1832), แปลงทางสังคม และขยายกบฏของผู้หญิง โดยการเปิดเผยความรู้สึกของเขาสิ่งที่ทันสมัย โดดเด่นที่เวลาซึ่งแบ่งออกมติมหาชนกว่าวรรณกรรมชนชั้นสูง แล้วทรายจอร์จเปิดนิยายเขาถามสังคมในการปกป้องคนงานและคนยากจน (เพื่อนของทัวร์เดอฟรองซ์) และ imagining สังคมไม่ มีคลาสและความขัดแย้ง (Mauprat, 1837 - มิลเลอร์ Angibault, 1845)

มันแล้วเปิดต่อชาวนากลาง และเขียนนวนิยาย pastoral ปริญญาบัตร idealized เป็นลาแมร์ au Diable (1846), La Petite Fadette (1849), François Champi (1850), Les Maîtres sonneurs (1853)

ทรายจอร์จได้ประดับประเภทอื่น ๆ เป็นนวนิยายประวัติศาสตร์และอัตชีวประวัติ (ประวัติชีวิตของฉัน 1855) กับ Consuelo (1843) ที่เธอแปรง ผ่านภาพของการเป็นนักร้องโอเปร่าอิตาลี ภูมิทัศน์ศิลปะยุโรปศตวรรษ 18 หรือแม้แต่สุภาพสวยงามไม้ - ทอง (ค.ศ. 1858) การคูณกิจกรรมที่โรแมนติก และการผจญภัยในบริบทของการคัดค้านศาสนาภายใต้รัชสมัยของ Louis XIII

Résultats (Thaï) 3:

George หาดทรายเป็นนามแฝงของ amantine แบบเฟรสโก้โดย Aurore lucile dupin ภรรยา และนักเขียนนวนิยายของตัวอักษรฝรั่งเศสใน ภายหลัง ภรรยา ของบารอน dudevant เกิดใน Paris ในวันที่ 1 กรกฎาคม 1804 และเสียชีวิตในพื้นที่ของจอร์จหาดทรายใน nohant วันที่ 8 มิถุนายนเมื่อปี 1876 ได้

เธอเขียนนิยายเรื่องเล่นโฮมเธียเตอร์อัตชีวประวัติการวิจารณ์วรรณกรรมการเมืองข้อความ.

มันเป็นเรื่องอื้อฉาวที่ชีวิตรักของเขาลอกโดยเครื่องแต่งกายของเขาความเป็นชายที่ได้เปิดโหมดได้โดยเป็นชายอัศวพาหุของเขาที่จะนำมาใช้ใน 1829 และที่เธอยังได้เปิดตัวโหมดหลังจากที่แม่มารีของ agoult เซ็นงานเขียนของเขามาสมคิดท้าย( 1841-1845 ) delphine ของ girardin ใช้เวลาอัศวพาหุของ Charles launay ใน 1843 .

แม้ว่าจะมีจำนวนมากบรรดานักวิจารณ์เช่น Charles baudelaire หรือของ barbey aurevilly ของ,จอร์จหาดทรายอยู่ที่ได้อยู่ในศูนย์กลางของทางปัญญาอายุการใช้งานของของเขาเวลาที่เต็มไปด้วยการต้อนรับเพื่อที่โดเมนของ nohant หรือใน Massy Palaiseau ของ บุคลิกภาพ ที่แตกต่างไปใน Franz ฟรันสลิซท,เห่กล่อมชแปง,มารีของ agoult ,เกียรติ balzac5 , Gustave โฟลแบรต์จึงต้อง, Eugene Delacroix ,และ Victor ,ให้คำปรึกษาได้ไม่กี่,สนับสนุนอื่นๆได้.

มันเป็น ภาพ ประกอบด้วยความมุ่งมั่นทางการเมืองที่จะใช้งานจาก 1848 ยังอเล็กซานเดร ledru-rollin แรงบันดาลใจเข้าร่วมในการเรียกใช้งานของสามหนังสือพิมพ์เป็นสาเหตุทำให้ของคนที่ประกาศของสาธารณรัฐ pathfinders ที่แก้ตัวกับนโปเลียน III เป็นสาเหตุทำให้ของผู้ต้องโทษเป็นเวลานานรวมถึง Victor ที่เธอชื่นชมจะเปิดออกและเธอซึ่งได้พยายามที่จะได้รับการผ่อนผันให้หลังจากสุริยคราสของเราเลดี้ของ Paris พร้อมด้วยอินดีแอนานวนิยายเรื่องแรกของเขาที่ว่า.

การนำไปใช้งานเป็นจำนวนมากเป็นอย่างมากและการนำแคมเปญของเบอร์รี่ที่เขามักเป็นโครงงานที่จัดให้บริการ นวนิยายช่วงต้นของเขาเป็นอินดีแอนา( 1832 )การประชุมทางสังคมที่ตามหลังมาติดๆและ exalts กบฎของผู้หญิงโดยความเชื่อมั่นเรื่องสนุกสนานของสิ่งที่โดดเด่นแบบร่วมสมัยของโรงแรมในช่วงเวลานี้และว่าความเห็นแบ่งออกเป็นทั้งของ ภาค รัฐว่า Elite วรรณกรรมและแล้วจอร์จหาดทรายจะเปิดนิยายของเขาไปยังคำถามทางสังคมที่อยู่ในต่อสู้เพื่อคนงานและคนจนที่(เพื่อนของทัวร์ท่องเที่ยว de France )และโศกนาฏกรรมทางสังคมที่ไม่มีและไม่มีความขัดแย้ง( mauprat 1837 BTUs - meunier ของ angibault 1845 )

เธอก็หันไปทางชุมชนชนบทและเขียนนวนิยาย coloradoâ ผุดเป็นม้าที่จะถูกปิศาจ( 1846 )ขนาดเล็ก fadette (ศ .1849 )ที่งานสะสม Francois เมฆ( 1850 )นายเสียงเรียกเข้าที่( 1853 ) หาดทราย

George ได้กล่าวกับแนวเพลงอื่นๆในหนังสืออัตชีวประวัติที่(เรื่องของชีวิตของฉัน 1855 )และเป็นนวนิยายประวัติศาสตร์พร้อมด้วย consuelo ( 1843 )หรือแปรงผมผ่านรูปของนักร้องแบบอิตาเลียนที่งดงาม ทัศนียภาพ ตามแบบยุโรปในศตวรรษที่สิบแปดหรือแม้แต่ที่ท่าน สุภาพบุรุษ ชั้นดีของ bois-dore ( 1858 )คูณด้วยซึ่งคนที่แสนโรแมนติกและการ ผจญภัย ในบริบทของคำคัดค้านทางศาสนาในรัชสมัยของพระเจ้าหลุยส์และ๑๓