Définition du mot : encombrer > Con

Définition du mot :
encombrer
> Conjugaison encombrer

Verbe
remplir un lieu par accumulation en faisant obstacle au plein usage des choses ou à la libre circulation
au sens figuré gêner, embarrasser quelqu'un en prenant trop de place
gêner quelqu'un en le surchargeant d'objets
surcharger, saturer (encombrer une profession)

s'encombrer
> Conjugaison s'encombrer

Emploi pronominal
prendre avec soi quelque chose d'inutile
au sens figuré s'embarrasser inutilement (s'encombrer de scrupules)

Résultats (Thaï) 1:

คำนิยามของคำว่า: ถ่วง
_
> ใครบางคน

ถ่วงการผันคำกริยา
กรอกสถานที่จากการสะสมการป้องกันการใช้งานเต็มรูปแบบของสิ่งที่หรือเคลื่อนไหว
ป๊อปเปรียบเปรยคนที่ทำให้เกิดปัญหาการเพิ่มพื้นที่ว่างมากเกินไป
ขัดขวาง หนึ่งโดยวัตถุมากเกิน
เกิน (เกินวิชาชีพ) จะรำคาญ


>
ผันถ่วง

สรรพนามการจ้างงานใช้เวลากับคุณสิ่งที่ไร้ประโยชน์
เปรียบเปรยรบกวนโดยไม่จำเป็น (รำคาญกับศิลธรรม)

Résultats (Thaï) 2:

คำจำกัดความของคำ:
รก
> conjugation รก

กริยา
กรอกที่ โดยรวบรวม โดย impeding ใช้เต็มหรือการเคลื่อนไหวฟรี
กำหนดคิดรบกวน ผู้ใหญ่บางคนด้วยพื้นที่มากเกินไป
อาจรบกวนคน โดยมากเกินไปมันวัตถุ
โอเวอร์โหลด ทำการ (รกอาชีพ)

จะเป็นภาระ
> conjugation รก

ใช้ pronominal
ใช้กับตัวเองอย่างไร้ประโยชน์
กำหนดคิดโดยไม่จำเป็นยุ่งยาก (ยุ่งยากของ scruples)

Résultats (Thaï) 3:

ในการใช้กับตนเองบางสิ่งบางอย่าง inutile
ตามมาตรฐานพร้อมด้วยตามทิศทางที่แสดงโดยไม่จำเป็นเพื่อทำให้กลืนไม่เข้าคายไม่ออก(มะรุมมะตุ้มกระดากใ)