Romantique défroqué, Flaubert a osc

Romantique défroqué, Flaubert a oscillé toute sa vie entre deux tentations en apparence contradictoires : s’il éprouve la nécessité de « peindre le bourgeois » dans L’Éducation sentimentale, Madame Bovary ou Bouvard et Pécuchet, il lâche la bride de son imagination avec Salammbô et les Trois Contes.
En 1869 sera une année en demi-teinte. S’il achève L’Éducation sentimentale et entreprend une nouvelle version de La Tentation de saint Antoine, il a le chagrin de perdre son ami Louis Bouilhet, dont il est l’exécuteur testamentaire. Ce deuil est le premier d’une longue série qui le marque profondément. En un an, il perd ses amis Sainte-Beuve, Jules de Goncourt et Théophile Gautier. C’est la fin d’une époque. À sa parution en novembre 1869, L’Éducation sentimentale est très mal vue par les critiques. Rares sont les écrivains à défendre l’œuvre, au rang desquels se comptent Théodore de Banville, Émile Zola et la fidèle George Sand. Le roman ne se vend pas. Quatre ans après sa parution, le tirage initial de 3 000 exemplaires n’est toujours pas écoulé. Durant l’hiver 1870-1871, les Prussiens occupent la Normandie. Flaubert se réfugie alors chez sa nièce à Rouen, avec sa mère, qui meurt l’année suivante. La publication de La Tentation de Saint-Antoine en 1874, auquel Flaubert a travaillé inlassablement pendant des années, est un échec. Cette pièce inclassable ne séduit pas davantage les critiques que L’Éducation sentimentale. L’année suivante, amer et pessimiste, Flaubert commence la rédaction de Bouvard et Pécuchet, pour laquelle il s’astreint à des recherches tout aussi érudites qu’écrasantes. Très seul, il est accablé par les dettes : son neveu par alliance, le mari de sa nièce Caroline, auquel il avait confié sa fortune, vient de faire faillite. Il vend ses fermes et quitte son appartement parisien, par mesure d’économie. En outre, sa santé est fragilisée par le retour de crises d’épilepsie qui l’épuisent. Sur les conseils de George Sand, il se met à l’écriture de nouvelles. La « bonne dame de Nohant » meurt en 1876, alors que Flaubert n’a achevé que deux des trois textes qu’il destine au recueil des Trois contes.
À la parution de « La légende de Saint Julien l’Hospitalier », « Un cœur simple » et « Hérodias », en 1877, Flaubert renoue avec le succès et se réconcilie avec les critiques, qui chantent ses louanges. Il se remet à la rédaction de Bouvard et Pécuchet, malgré ses difficultés financières. En 1879, dix mois avant sa mort, il accepte un poste fictif de bibliothécaire assorti d’une rente, à la condition que cela reste secret.
Épuisé par la vie, harcelée par les traites à payer, Flaubert commence le chapitre X quand il est foudroyé le 8 mai 1880 à sa table de travail par une hémorragie cérébrale. Il laisse inachevé Bouvard et Pécuchet, satire féroce de la bêtise humaine. Son enterrement, au cimetière de Rouen, trois jours plus tard, se déroule en présence de nombreux écrivains de renom. Émile Zola, Alphonse Daudet, Edmond de Goncourt, Théodore de Banville ou son filleul Guy de Maupassant, dont il avait encouragé la carrière en 1873, le saluent comme leur maître.

Résultats (Thaï) 1:

โร defrocked, Flaubert fluctuated ตลอดชีวิตระหว่างเทมป์เทชันส์ดูเหมือนขัดแย้งที่สอง: ถ้ารู้สึกต้อง "วาดชนชั้นกลาง" ในการศึกษาอันอ่อนหวาน มาดาม Bovary หรือ Bouvard และ Pécuchet เขาปล่อยจินตนาการของเขากับ Salammbô และนิทานสามหน้าแปลนในงแมง จะเป็นปีที่ มีผลรวม ถ้าเขาเสร็จสิ้นการศึกษาอันอ่อนหวาน และเริ่มทดลองของเซนต์ Anthony มีรุ่นใหม่ความเศร้าโศกสูญเสียเพื่อนของเขา Louis Bouilhet ที่เขาจะดำเนินการ ไว้ทุกข์นี้เป็นครั้งแรกในชุดยาวที่ทำเครื่องหมายอย่างลึกซึ้ง ในหนึ่งปี เขาสูญเสียเพื่อนของเขา Sainte-Beuve ชูลส์เด Goncourt และ Théophile Gautier นี่คือจุดสิ้นสุดของยุค ไม่ดีมากถือว่าการศึกษาอันอ่อนหวานตามประกาศในงแมงพฤศจิกายน โดยนักวิจารณ์ มีนักเขียนไม่กี่เพื่อปกป้องการทำงาน ซึ่งอันดับเลข Théodore เดบานวิลเล มีโซลาเปรและทรายจอร์จภักดี ไม่ขายนิยาย สี่ปีหลังจากปล่อย ไหลเวียนเริ่มต้น 3000 สำเนาจะยังไม่ผ่านการ ในระหว่างฤดูหนาวค.ศ. 1870-1871 ชนปรัสเซียใช้นอร์มังดี Flaubert แล้วหนีในหลานสาวของเธอไปใน Rouen กับแม่ของเธอ ที่เสียชีวิตในปีต่อไปนี้ การเผยแพร่สิ่งล่อใจเซนต์ - Antoine ใน 1874 ซึ่ง Flaubert ทำเปลวปี ความล้มเหลวได้ ชิ้นนี้ unclassifiable ดึงดูดเพิ่มเติมวิจารณ์มากกว่าการศึกษาอันอ่อนหวาน ปีต่อมา ขม และในเชิงลบ Flaubert เริ่มต้นร่างของ Bouvard และ Pécuchet ซึ่งจะเก็บตัวเองการกระทำที่เป็น scholarly วิจัย มากเพียงอย่างเดียว เขาจะจม โดยหนี้: หลานชาย โดยสมรส สามีของหลานสาวเขาแคโรไลน์ ซึ่งเขาได้รับมอบหมายโชคของเขามาจะล้มละลาย เขาขายฟาร์มของเขา และออกจากอพาร์ทเมนท์ของเขารู้สึก บันทึกวัด นอกจากนี้ สุขภาพของเขาถูกลดลง โดยการกลับมาของเส้น epileptic ที่ระบายน้ำได้ ในคำแนะนำของจอร์จทราย เขาเริ่มเขียนข่าว "ดามดีเด Nohant " ตายใน 1876 ขณะ Flaubert เสร็จสองสามข้อความสำหรับการรวบรวมเรื่องราวสาม การประกาศของ "ตำนานของเซนต์ Julian Hospitalier" "ใจง่าย" และ "Herodias" ใน 1877, Flaubert reunites กับความสำเร็จ และกระทบกับนักวิจารณ์ ผู้ร้องเพลงสรรเสริญพระองค์ มันรีเซ็ตร่างของ Bouvard และ Pécuchet แม้ มีความยากลำบากของการเงิน ใน 1879 เดือนสิบก่อนตาย เขายอมรับเป็นสมมติบรรณารักษ์ตำแหน่งตรงกันของเพนชั่น เงื่อนไขที่ว่าก็ยังคงเป็นความลับด้วย เหนื่อย ด้วยชีวิต โดยสนธิสัญญาการชำระ Flaubert เริ่มบท X เมื่อมันจะหลงลง 8 พฤษภาคม 1880 ที่ตารางงานของเขา โดยการตกเลือดที่สมอง เขาออกจาก Bouvard และ Pécuchet การเสียดสีรุนแรงเวลาเดียวที่มนุษย์ยังไม่เสร็จ ศพของเขาที่สุสาน Rouen สามวันต่อมา เกิดขึ้นในต่อหน้าของนักเขียนหลายคนของกิตติคุณ มีโซลาเปร Alphonse Daudet เอดมันด์เด Goncourt, Théodore เดบานวิลเล หรือ Guy de Maupassant, godson ของเขาที่เขามีกำลังใจประกอบอาชีพใน 1873 ทักทายเขาเป็นต้นแบบของพวกเขา

Résultats (Thaï) 2:

โรแมนติก defrocked, ฟลอว์ตลอดชีวิตของเขาแกว่งระหว่างสองการทดลองดูเหมือนจะขัดแย้ง: ถ้าเขารู้สึกจำเป็นที่จะต้อง "วาดชนชั้นกลาง" ในอารมณ์การศึกษา, Madame Bovary หรือ Bouvard และ Pecuchet เขาให้ปล่อยให้จินตนาการของเขากับ Salammbo และสามนิทาน.
ในปี 1869 จะเป็นปีที่เงียบ ถ้าเขาเสร็จสิ้นการศึกษาและอารมณ์เริ่มรุ่นใหม่ของล่อเซนต์แอนโทนี่เขาเศร้าโศกจากการสูญเสียเพื่อนของเขา Bouilhet ซึ่งเขาเป็นผู้ปฏิบัติการ ความเศร้าโศกนี้เป็นครั้งแรกในซีรีส์ยาวซึ่งเป็นเขามาก ภายในเวลาหนึ่งปีที่เขาสูญเสียเพื่อนของเขา Sainte-Beuve จูลส์เดอ Goncourt และThéophileโกติเยร์ นี่คือจุดสิ้นสุดของยุค ในการเปิดตัวในเดือนพฤศจิกายน 1869 Sentimental การศึกษาเป็นที่นิยมมากกับนักวิจารณ์ นักเขียนไม่กี่ที่จะปกป้องการทำงานในระหว่างที่มีการนับThéodore de Banville, Émile Zola และซื่อสัตย์จอร์จแซนด์ นวนิยายเรื่องนี้ไม่ได้ขาย สี่ปีหลังจากที่ตีพิมพ์ที่พิมพ์ครั้งแรก 3000 เล่มยังไม่หมดอายุ ในช่วงฤดูหนาว 1870-1871 ที่ปรัสเซียนอร์มัครอบครอง ฟลอว์ต้องลี้ภัยกับหลานสาวของเธอในรูอองกับแม่ของเขาที่เสียชีวิตในปีต่อไป สิ่งพิมพ์ของล่อใจเซนต์แอนโทนี่ใน 1874 ซึ่งฟลอว์ทำงานไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยสำหรับปีคือความล้มเหลว unclassifiable ชิ้นนี้ไม่ได้สนใจคำวิจารณ์มากกว่า Sentimental การศึกษา ในปีต่อไปขมและในแง่ร้าย, ฟลอว์เริ่มเขียน Bouvard และ Pecuchet ซึ่งเขาจะต้องqu'écrasantesวิจัยเชิงวิชาการอย่างเท่าเทียมกัน เหงามากเขาจะจมโดยหนี้: หลานชายของเขาโดยการแต่งงานเป็นสามีของหลานสาวของเขาแคโรไลน์ซึ่งเขาได้รับความไว้วางใจทรัพย์สมบัติของเขาได้หายไปเพียงแค่เป็นบุคคลล้มละลาย เขาขาย บริษัท ของเขาและใบพาร์ทเมนต์ในกรุงปารีสของเขาเป็นตัวชี้วัดเศรษฐกิจ นอกจากนี้สุขภาพของเขาถูกทำลายโดยการกลับมาของอาการชักที่ไอเสีย ตามคำแนะนำของจอร์จแซนด์เขาเริ่มเขียนใหม่ ว่า "ผู้หญิงที่ดีของ Nohant" เสียชีวิตในปี 1876 ในขณะที่ฟลอว์ได้เสร็จสิ้นสองในสามของตำราว่าเขาตั้งใจคอลเลกชันของสามนิทาน.
ในการเปิดตัวของ "ตำนานเซนต์จูเลียนฮอสว่า" ระดับ "A หัวใจที่เรียบง่าย "และ" นางเฮโรเดีย "ในปี 1877 ฟลอว์ฟื้นความสำเร็จและความประนีประนอมกับนักวิจารณ์ร้องเพลงสรรเสริญของเธอ มันจะไปกลับไปเขียน Bouvard Pecuchet และแม้จะมีความยากลำบากทางการเงิน ในปี 1879 สิบเดือนก่อนที่ความตายของเขาเขายอมรับตำแหน่งบรรณารักษ์สวมเงินปีตราบใดที่มันยังคงเป็นความลับ.
หมดโดยชีวิตคุกคามโดยค่าใช้จ่ายที่จะจ่ายเงินฟลอว์เริ่มต้นบทที่ X เมื่อ ตกใจ 8 พฤษภาคม 1880 อยู่ที่โต๊ะทำงานของเขาด้วยเลือดออกในสมอง เขาออกจาก Bouvard ที่ยังไม่เสร็จและ Pecuchet ถ้อยคำรุนแรงของความโง่เขลาของมนุษย์ ที่ฝังศพของเขาอยู่ในสุสานแห่งอองสามวันต่อมาเข้าร่วมโดยนักเขียนที่มีชื่อเสียงมาก Émile Zola อัลฟองส์ Daudet เอดมันด์เดอ Goncourt ทีโอดอร์เดอ Banville และลูกทูนหัวของเขากีเดอโมปาซองซึ่งเขาได้รับการสนับสนุนในเหมือง 1873 ให้การต้อนรับเขาเป็นเจ้านายของตน

Résultats (Thaï) 3:

. . . . . . . . . . . . . . อยู่ที่ 2 , Flaubert ล่อในชีวิตของเขามีลักษณะที่ขัดแย้งต้องวาด " ชนชั้นกลาง " วุฒิทางอารมณ์หรือ p é cuchet 布瓦尔กับมาดามโบวารีของเขาทำให้เขาจินตนาการและหน้าแปลน salammb เป็นการและสามเรื่อง . . . . . . .
ปี 1869 เป็นปีครึ่งโทนเขาจบการศึกษาทางอารมณ์และในเวอร์ชันใหม่ของซานอันโตนิโอยั่วยวนเขาเสียใจที่เสียเพื่อนไป bouilhet หลุยส์ , ผู้ที่เขา ความเศร้านี้เป็นครั้งแรกของแบรนด์ที่ลึกซึ้ง ในช่วงปีที่ผ่านมาเขาได้สูญเสียเพื่อนเคนเนธไทนันจู Goncourt และโกติเยร์ มันเป็นจุดสิ้นสุดของยุคการศึกษาที่ตีพิมพ์ในพฤศจิกายนพ.ศ. 2412 อารมณ์ผิดมากในการวิจารณ์ของมุมมอง นักเขียนน้อยคนนักที่มีความปลอดภัยซึ่งมีธีโอจำนวนวิลล์ , โซล่าและทราย , นิยายเรื่องนี้ไม่ได้มีไว้ขาย หลังจากสี่ปีของการเริ่มต้นของงานพิมพ์ที่ 3000 ในอดีตไม่ได้ ปี 1870 ถึงปี 1871 ในฤดูหนาวปรัสเซียยึดนอร์มังดี Gustave Flaubert ปิดบังฉันกับแม่หลานสาว Rouen , ตาย , ปีถัดไป ที่ตีพิมพ์ในปี 1874 สิ่งล่อใจของเซนต์แอนโทนี่ Gustave Flaubert ความพยายามหลายปีและจะล้มเหลว ห้องนี้ไม่มีสิ่งล่อใจยากลับไม่วิจารณ์การศึกษาทางอารมณ์ ปีของความเจ็บปวดและการมองโลกในแง่ร้ายเริ่มร่าง布瓦尔 Gustave Flaubert และ p é cuchet เขามีส่วนร่วมในการศึกษาได้เป็นอย่างดี rudites é เหงาเขาแบกหนี้ : สามีของหลานสาวหลานชายของเขาแคโรไลน์เขาให้ความมั่งคั่งของเขาล้มเหลว เขาขายที่ฟาร์มของเขาและออกจากห้องของเขาและมาตรการแก้ไขปัญหาเศรษฐกิจของปารีส นอกจากนี้ ,สุขภาพของเขากำลังทำให้ผลตอบแทนต่ำของอาการชัก จอร์จแนะนําและเขาได้เริ่มเขียนเรื่องสั้น " ภรรยาที่ดี " " " " " " " nohant ตายในปี 1876 Gustave Flaubert และเสร็จเพียงสองในสามของข้อความที่กำหนดให้เก็บสาม .

ที่ตีพิมพ์ใน " ตำนานของโรงพยาบาลเซนต์จูเลี่ยน " และ " ง่าย " และ " หัวใจ " ดังนั้นเฮโรเดียสปี 1877 Gustave Flaubert กลับไปทํางานที่ประสบความสําเร็จและวิจารณ์เขาร้องเพลงสรรเสริญพระองค์ เขาเริ่มทำงานกับ cuchet 布瓦尔 p é , แม้จะมีความยากลําบากทางการเงิน . . . . . . . ตุลาคมพ.ศ. 2422 ก่อนที่เขาจะตายและเขาได้รับการยอมรับเป็นเครื่องเสมือนห้องสมุดและเงินงวด , แต่มันก็ยังคงเป็นความลับ

เหนื่อยของชีวิตคือการแสวงหาของจ่ายบทที่ 10 การเริ่มต้นเป็นวันที่ 8 พฤษภาคมพ.ศ. 2423 Gustave Flaubert ของแพลตฟอร์มการทำงานของเลือดออกในสมอง . . . . . . . ที่ยังไม่เสร็จของเขา cuchet p é布瓦尔และรุนแรงเสียดสีความโง่ของมนุษย์ งานศพของเขาที่สุสานรูน 3 วันต่อมาเกิดขึ้นในนักเขียนที่มีชื่อเสียง โซล่า , เพื่อน , เอ็ดมันด์ Goncourt ,- เมดิสันและหลานของเขาให้เขาสนับสนุนให้อาชีพปี 1873 ฝรั่งเศสเป็นเจ้าภาพต้อนรับ

. . . . . . .