La dialectique (appelée aussi métho

La dialectique (appelée aussi méthode ou art dialectique) est une méthode de discussion, de raisonnement, de questionnement et d'interprétation qui occupe depuis l'Antiquité une place importante dans les philosophies occidentales et orientales. Le mot « dialectique » trouve son origine dans le monde grec antique (le mot vient du grec dialegesthai : « converser », et dialegein : « trier, distinguer », legein signifiant « parler »). Elle aurait été inventée par le penseur présocratique Zénon d'Élée1, mais c'est surtout son emploi systématique dans les dialogues de Platon qui a popularisé l'usage du terme.

La dialectique s'enracine dans la pratique ordinaire du dialogue entre deux interlocuteurs ayant des idées différentes et cherchant à se convaincre mutuellement. Art du dialogue et de la discussion, elle se distingue de la rhétorique (qui se rapporte plutôt aux formes du discours par le dénombrement de ses différentes figures) car elle est conçue comme un moyen de chercher des connaissances par l'examen successif de positions distinctes voire opposées (même si l'on en trouve des usages détournés, visant la persuasion plus que la vérité2). Plus généralement, elle désigne un mouvement de la pensée, qui se produit de manière discontinue, par l'opposition, la confrontation ou la multiplicité de ce qui est en mouvement, et qui permet d'atteindre un terme supérieur, comme une définition ou une vérité.

Résultats (Thaï) 1:

วิภาษวิธี (เรียกว่าวิภาษวิธีหรือศิลปะ) เป็นวิธีของการอภิปรายให้เหตุผลซักถามและการตีความที่จัดขึ้นมาตั้งแต่สมัยโบราณเป็นสถานที่สำคัญในปรัชญาตะวันออกและตะวันตก คำว่า "เหตุผล" มาจากโลกกรีกโบราณ (คำที่มาจากภาษากรีก dialegesthai "การสนทนา" และ dialegein จัดเรียง "เห็นความแตกต่าง "ความหมาย legein" พูดคุย ") มันถูกคิดค้นโดย pre-เสวนาปราชญ์ Zeno ของÉlée1 แต่มันก็ใช้งานประจำของเขาอยู่ในการหารือของเพลโตที่นิยมใช้คำ. ตรรกวิทยา
เป็นรากฐานในการปฏิบัติตามปกติของการเจรจาระหว่าง ติดต่อกับความคิดที่แตกต่างกันและพยายามที่จะโน้มน้าวกันและกันศิลปะของการสนทนาและการอภิปรายก็จะแตกต่างไปจากสำนวน (ที่เกี่ยวข้องมากขึ้นในรูปแบบของวาทกรรมโดยการนับตัวเลขต่าง ๆ ) เพราะมันได้รับการออกแบบเป็นวิธีการแสวงหาความรู้ผ่านการตรวจสอบอย่างต่อเนื่องของตำแหน่งที่แตกต่างกัน ตรงข้ามได้ (ถึงแม้จะมีการใช้หันเหความสนใจไปกว่าการชักชวนvérité2)มากกว่าปกติมันหมายถึงการเคลื่อนไหวของความคิดซึ่งเกิดขึ้นต่อเนื่องโดยความขัดแย้งการเผชิญหน้าหรือหลายหลากของสิ่งที่อยู่ในการเคลื่อนไหวและที่ประสบความสำเร็จในระยะยาวดีกว่าคำนิยามหรือ ความจริง

Résultats (Thaï) 2:

Dialectic (เรียกว่า dialectic ศิลปะ หรือวิธีการ) เป็นวิธีการสนทนา เหตุผล สงสัย และตีความที่ looms ใหญ่ตั้งแต่โบราณในปรัชญาตะวันตกและตะวันออก คำว่า "dialectic" ต้นกำเนิดโลกกรีกโบราณ (คำที่มาจาก dialegesthai ในภาษากรีก: "คอนเวิร์ส" และ dialegein: ' เรียงลำดับ,) ความแตกต่าง" legein ความหมาย"การพูด") คิดว่าจะมีถูกค้น โดยก่อน Socratic thinker Zeno elee1 แต่มันเป็นโดยเฉพาะอย่างยิ่งการใช้ระบบในประเด็นของเพลโตที่ popularized ใช้ term.

dialectic จะใช้ในการปฏิบัติปกติของบทสนทนาระหว่างสองฝ่าย มีความคิดที่แตกต่างกันและการแสวงหาการโน้มน้าวใจตัวเองกัน ศิลปะแตกพูดคุยและสนทนา มันจะต่างไปจากสำนวน (ซึ่งหมายถึงรูปแบบของเสียง โดยการนับจำนวนตัวเลขแตกต่างกัน) เพราะมันถูกออกแบบมาเป็นวิธีการหาความรู้โดยแยกพิจารณาต่อเนื่องตำแหน่งคู่ตรงข้าม (แม้เป็น diverted ใช้ จูงใจกว่าการ process2) เพิ่มเติมโดยทั่วไป มันหมายถึงการเคลื่อนที่ของความคิดที่เกิด discontinuously ฝ่ายค้าน การเผชิญหน้าหรือมากมายหลายหลากที่ย้าย และให้เพื่อให้ได้ระยะสูง เช่นคำนิยามหรือความจริง

Résultats (Thaï) 3:

เหตุผล(ที่เรียกอีกอย่างว่าเหตุผลศิลปะหรือวิธี)ที่เป็นวิธีการของการประชุมการใช้เหตุผลการตีความและตั้งคำถามซึ่งอยู่ในบริเวณตั้งแต่โบราณสถานที่สำคัญในแบบตะวันตกปรัชญาและแบบตะวันออกที่ คำว่า"เหตุผลที่"พบว่าที่มาของพื้นที่ในโลกที่เก่าแก่ตามแบบกรีก(คำที่มาจาก ภาษา กรีก dialegesthai "การ Chat "และ dialegein "เรียงลำดับสร้างความแตกต่าง"ความหมาย legein "คุย") มันจะมีการคิดค้นโดยโสกราตีส zenon ความคิดเป็นอิสระของ élee 1 แต่มันมีสาเหตุหลักมาจากการใช้อย่างเป็นระบบในกล่องโต้ตอบของอันที่จริงเรื่องที่มีการใช้คำว่า

เหตุผลที่หยั่งรากลึกในการปฏิบัติตามปกติของกล่องโต้ตอบระหว่างสองโสกราตีสมีความคิดแตกต่างกันและที่กำลังมองหาสถานที่เพื่อโน้มน้าวให้กันและกันงานศิลปะของกล่องโต้ตอบและในที่ประชุมได้มีความโดดเด่นจากที่วาทศิลป์(ซึ่งหมายถึงเป็นรูปของสุนทรพจน์โดยระบุตัวเลขของแตกต่างกัน)เพราะมันคือการออกแบบที่หมายถึงการแสวงหาความรู้อย่างต่อเนื่องโดยพิจารณาจากตำแหน่งและคัดค้าน(แม้ว่าจะอยู่ใช้ปรับเปลี่ยนวัตถุประสงค์ที่แนะนำมากกว่าที่ได้ความจริง 2 )โดยทั่วไปจะหมายถึงการเคลื่อนไหวของความคิดที่เกิดขึ้นในลักษณะไม่ต่อเนื่องโดยฝ่ายค้านที่การเผชิญหน้าหรือความหลากหลายมากมายของโรงแรมแห่งนี้ซึ่งอยู่ในการเคลื่อนไหวและซึ่งช่วยให้คุณสามารถบรรลุเป้าหมายระยะสั้นสูงขึ้นเช่นความละเอียดหรือเป็นความจริงที่